piątek, 6 grudnia 2013

Budowa komputera PC.






Jak złożyć komputer?

Pierwszym krokiem jest skompletowanie minimum podzespołów potrzebnych do uruchomienia sprzętu. Oto co będzie potrzebne:
  • obudowa
  • zasilacz
  • płyta główna
  • procesor + system chłodzenia
  • pamięć
  • karta graficzna
  • nośnik danych. Zanim się zabierzemy do pracy, warto wspomnieć o kilku podstawowych zasadach które warto znać.
    • Nie nadużywaj siły.
      Jeśli do czynności którą wykonujesz trzeba użyć bardzo dużej siły, to na 99% robisz to źle. Część komponentów jest delikatna i takie wciskanie na siłę może się skończyć tym, że coś zepsujesz.
    • Nie uruchamiaj sprzętu przed ukończeniem składania.
      Część osób lubi na bieżąco testować sprzęt by się upewnić, że wszystko robią dobrze. Sęk w tym że komputer nie zadziała poprawnie dopóki wszystkiego nie zamontujesz - a taki np. zasilacz bez obciążenia może nie zadziałać w ogóle (nie włączaj go, gdy nic nie jest do niego podłączone). Najlepiej testowanie zostawić na sam koniec.
    • Nie dotykaj styków.
      Jeśli nastąpi przeskok iskry z Twojego ciała na sprzęt, to jego zniszczenie będzie wysoce prawdopodobne. Nawet jeśli się na samym początku uziemiłeś (przez np. dotknięcie grzejnika), to lepiej dmuchać na zimne i nie kusić losu. Szczególnie dotyczy to procesora.
    • Nie dopuść do zwarcia.
      Jeśli w jakimś miejscu występuje zwarcie, możesz w najgorszym wypadku nawet spalić sprzęt przy próbie uruchomienia. Podstawową sprawą jest to, by płytę główną zawsze przykręcać do śrub dystansowych - NIGDY bezpośrednio do tacki obudowy! Tak samo jeśli komputer odpalasz "na pająka" (tzn. poza obudową) NIGDY nie kładź płyty na metalowym podłożu!
    • Nie spiesz się.
      Lepiej żeby składanie potrwało te kilkanaście minut dłużej, niż gdybyś miał coś uszkodzić. Podzespoły uszkodzone mechaniczne nie są objęte gwarancją. Szczególnej ostrożności zachować odpalając komputer "na pająka".



 Do złożenia komputera będzie potrzebny krzyżowy śrubokręt, nożyk do otwierania pudełek. Wszelakie śrubki, kable, itp. dostarczone razem z komponentami będą wystarczające w większości przypadków. Składać komputer najlepiej na płaskim podłożu w miejscu dobrze oświetlonym. Warto też mieć swobodę ruchu.

Poszczególne etapy składania komputera:

  • Przygotowanie obudowy; montaż płyty głównej, procesora, pamięci
  • Dysk twardy i SSD, napęd DVD, karta graficzna
  • Zasilacz, wentylatory
Źródło: http://forum.cdaction.pl/index.php?s=266c658341a42f97635ac5602d706c88&showtopic=173577&pid=2551033&st=0&#entry2551033

czwartek, 5 grudnia 2013

Na straży prawa.

1. Prawo autorskie

Prawo autorskie (ang. copyright, symbol: ©) – pojęcie prawnicze oznaczające ogół praw przysługujących autorowi utworu albo zespół norm prawnych wchodzących w skład prawa własności intelektualnej, upoważniających autora do decydowania o użytkowaniu dzieła i czerpaniu z niego korzyści finansowej.
2. Typy licencji

Licencja oprogramowania – umowa na korzystanie z utworu jakim jest aplikacja komputerowa, zawierana pomiędzy podmiotem, któremu przysługują majątkowe prawa autorskie do utworu, a osobą, która zamierza z danej aplikacji korzystać.
Umowa taka powinna określać przede wszystkim pola eksploatacji (formy wykorzystania utworu), czyli warunki na jakich licencjobiorca jest uprawniony do korzystania z programu. W Polsce Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych jako podstawowe elementy określające pola eksploatacji wskazuje zakres, miejsce i czas korzystania z utworu, przy czym jest to wyliczenie przykładowe i strony umowy mogą dowolnie kształtować charakter licencji.

Rodzaje licencji oprogramowania:


  • Abandonware
  • Adware
  • AGPL (Affero General Public License)
  • Apache License
  • APSL (Apple Public Source License)
  • Beerware
  • BOX
  • CDDL (Common Development and Distribution License)
  • CPL (Common Public License)
  • Donationware
  • Freeware
  •  

    Rodzaje licencji:
     
  • licencje niewyłączne, w których udzielający licencji może zezwolić na korzystanie z utworu wielu osobom równocześnie, które nie muszą mieć formy pisemnej,
  • licencje wyłączne (rzadkość w przypadku aplikacji komputerowych), spotykane głównie w przypadku znacznych kontraktów np. na wykonanie systemów bankowych itp., w tym przypadku zwykle umowa licencyjna wynika z umowy o dzieło, na podstawie której firma wykonująca oprogramowanie wykonuje zamówioną aplikację, umowa taka wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności,
  • sublicencja, w której licencjobiorca może udzielić dalszej licencji, pod warunkiem wszakże takiego upoważnienia w jego umowie licencyjnej.


  • 3. Odpowiedzialność karna.


    Naruszenia praw autorskich (kompozytorów, tekściarzy) i pokrewnych (wokalistów, instrumentalistów) mogą dotyczyć zarówno sfery praw osobistych jak i majątkowych. Nie każde jednak naruszenie ścigane jest na drodze karnej. Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych wymienia kilka czynów, które uważa za przestępstwa i penalizuje.

    Na początku wypada jednak przypomnieć, że ściganie karne dotyczy osób fizycznych a nie podmiotów prawnych np. przedsiębiorstwa. Za naruszenie (przestępstwo) karnie odpowiada właściciel przedsiębiorstwa lub nim kierujący, oczywiście wtedy gdy naruszenie nastąpiło w ramach działalności przedsiębiorstwa. W przypadku popełnienia przestępstwa ustawa uzależnia wysokość kary od rodzaju winy: przy nieumyślnym działaniu sprawcy (lekkomyślność, niedbalstwo) kary są niższe, przy działaniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub uczynieniu sobie stałego źródła dochodu lub organizowaniu albo kierowaniu działalnością przestępczą kary za naruszenia są zdecydowanie wyższe. Z punktu widzenia prawa karnego czyny naruszające prawa autorskie lub pokrewne mają charakter przestępstw a nie wykroczeń, co odbija się na wysokości grożących kar.

    Ściganie karne odbywa się albo na wniosek pokrzywdzonego (złożony na policji lub w prokuraturze) albo wszczynane jest z urzędu ( „piractwo", organizowanie, kierowanie). Pokrzywdzonym może być zarówno sam twórca lub artysta wykonawca, jak również jego spadkobierca lub inny podmiot będący właścicielem autorskich lub pokrewnych praw majątkowych a także organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub pokrewnymi np. ZAiKS, SAWP, ZASP, STOART.

    Karalność przestępstw zagrożonych karą przekraczającą 3 lata pozbawienia wolności ustaje po upływie 10 lat od ich popełnienia (w ustawie karą do 5 lat zagrożone są trzy przestępstwa) a pozostałych przestępstw po upływie 5 lat.

    W zakresie naruszeń praw osobistych ustawa uznaje za przestępstwa: przywłaszczenie sobie autorstwa całości lub części cudzego utworu (plagiat), przypisanie sobie artystycznego wykonania lub jego części, wprowadzenie w błąd co do autorstwa lub artystycznego wykonawstwa, rozpowszechnianie utworu, opracowania, artystycznego wykonania bez podania nazwiska twórcy (lub pseudonimu), publiczne zniekształcanie utworu, artystycznego wykonania a także fonogramu, wideogramu lub nadania. Te przestępstwa zagrożone są karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3. Także inne niż wyżej wymienione naruszenia autorskich i pokrewnych dóbr osobistych w celu osiągnięcia korzyści majątkowych (przysporzenia lub pokrycia strat) są karane grzywną, ograniczeniem wolności lub pozbawieniem wolności do roku.


    http://www.zaiks.org.pl/168,0,3_odpowiedzialnosc_karna_za_naruszenie_praw_autorskich_i_pokrewnych_w_dzialalnosci_muzycznej